Menu Góra

Na podstawie znalezisk archeologicznych można sądzić, że już w czasach rzymskich Syców mógł być osadą na szlaku bursztynowym.  Syców wraz z pobliskim terytorium, na którym pełnił zmienne ustrojowo, lecz zawsze centralne funkcje administracyjne, należy geograficznie do Śląska i ze Śląskiem podzielał swe losy historyczne. Ten zaś od zarania państwa polskiego stał się terenem sporów i walk z Czechami i Niemcami. Najstarszą historyczną wzmiankę o istnieniu Sycowa znajdujemy w dokumencie księcia wrocławskiego Henryka IV Probusa z roku 1276 w staropolskiej wersji "Syczowe", później występują nazwy: Wartenberg, Polnisch Wartenberg, Gross Wartenberg. Z tego dokumentu można wyciągnąć wniosek, że Syców należał wówczas do księstwa wrocławskiego. W wyniku rozpadu Śląska, Syców znalazł się w księstwie oleśnickim, które niebawem poddało się zwierzchnictwu lennemu Królestwa Czeskiego. Pod koniec XV w. ówczesny Król Węgier i Czech Maciej Korwin, mający swe porachunki z Konradem Białym - księciem oleśnickim, odebrał od niego teren Sycowa i awansował go w dniu 7 października 1489 r. do rangi tak zwanego wolnego państwa stanowego, oddając jednemu ze swoich zasłużonych rycerzy Janowi von Haugwitz.  Wolne państwo stanowe traktowane jako prywatna posiadłość, mogło być, za zgodą króla przedmiotem kupna i sprzedaży. Kolejni panowie stanowi wywodzili się z rodzin von Maltzan, von Braun, von Dohna, Biron von Curland. Ci ostatni pozostali tu do roku 1945, kiedy Syców znalazł się w nowych granicach Polski. Wcześniej w sytuacji politycznej Śląska nastąpiła zasadnicza zmiana, związana z losem państwa czeskiego. U progu XVII w. Czechy utraciły status niezawisłego państwa Rzeszy niemieckiej i zostały wcielone do Austrii. Tym samym pod bezpośrednie rządy Austrii przeszedł cały Śląsk wraz z sycowskim państwem stanowym. Dopiero w połowie XVIII w. kilkunastoletnia wojna, przerywana układami i ustępstwami ze strony Austrii, zakończyła się zagarnięciem przez Prusy całego Śląska. W Sycowskiem instytucja państwa stanowego została zniesiona, a na jej miejsce wprowadzono powiat z administracją sprawowaną przez mianowanych starostów. Dawni panowie stanowi zostali pozbawieni władzy. Oprócz prywatnego majątku rodzinnego korzystali jedynie z przywileju zasiadania w pruskiej Izbie Panów. W państwie pruskim, a następnie niemieckim Syców pozostał do roku 1945.