Prof. Zbigniew Korzeń

Prof. Zbigniew KorzeńProf. dr hab. inż. Zbigniew Korzeń prof. zw. PWr

Profesor Zbigniew Korzeń urodził się 6 marca 1946 roku w Ślizowie.
W latach 1964–1970 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej na kierunku konstrukcyjnym o specjalności maszyny robocze ciężkie.  Po studiach odbył staż przemysłowyw kopalni rud miedzi, a pracę na Politechnice Wrocławskiej rozpoczął 1 września 1971 roku jako asystent  w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1975. W latach 1979–1980 odbywał w ramach prestiżowego stypendium Alexandra von Humboldta staż naukowy na Uniwersytecie Fridericana w Karlsruhe. Po powrocie z Niemiec przedłożył Radzie Wydziału Mechanicznego pracę habilitacyjną, a w roku 1981 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W roku 1991 uzyskał tytuł profesora, a w roku 1999 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego na Politechnice Wrocławskiej.
     Obszar działalności naukowej Profesora Zbigniewa Korzenia wiązał się przede wszystkim z mechaniką procesów urabiania i ładowania ośrodków ziarnistych, mechaniką przepływu materiałów masowych oraz teorią konstrukcji maszyn roboczych i urządzeń transportowych. W początkowym okresie przemian w Polsce z pasją podjął nowe wyzwanie o nazwie LOGISTYKA. W latach 1991–1995 koordynował z ramienia Politechniki Wrocławskiej międzynarodowy program TEMPUS -  pt. „Tworzenie podstaw nauczania logistyki w Polsce” realizowanego z Uniwersytetami w Stuttgarcie, Delft i Goeteborgu. Opracował koncepcję i stworzył zaplecze do utworzenia na Wydziale Mechanicznym obszaru dyplomowania „Logistyka” w ramach nowego kierunku „Zarządzanie i Inżynieria Produkcji”. Był wybitnym specjalistą o uznanym autorytecie w kraju i za granicą w dyscyplinach naukowych, którymi się zajmował. Młoda Wrocławska Szkoła Logistyki, stworzona przez Profesora Zbigniewa Korzenia, poniosła wielką stratę – pozbawiona została jej „koła zama chowego”, kreatora nowych, twórczych pomysłów.
     Profesor Zbigniew Korzeń dzięki bogatym doświadczeniom zawodowym i zamiłowaniu do pracy dydaktycznej był dydaktykiem znakomitym, lubianym i  cenionym przez młodzież akademicką. Wypromował sześciu doktorów nauk technicznych, a wielokrotnie powoływano go na recenzenta prac doktorskich i habilitacyjnych. Był autorem lub współautorem 160 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym 4 monografii i 3 książek. Do unikalnych w skali kraju i również wysoko cenionych za granicą należą książki: „Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania” – tom 1 i 2 oraz  „Ekologistyka”.
Profesor Zbigniew Korzeń był członkiem wielu krajowych i zagranicznych rad i towarzystw naukowych, w których pełnił kierownicze funkcje. Działał m.in. w: Radzie Naukowej Instytutu Logistyki i Magazynowania w Poznaniu, Polskim Towarzystwie Logistycznym, Międzynarodowym Stowarzyszeniu Niemieckojęzycznych Profesorów Techniki Transportu i Logistyki, Sekcji Mechanizacji Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, Komisji do Spraw Transportu i Infrastruktury Technicznej Unii Metropolii Polskich przy Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej, Radzie Programowej czasopisma „Logistyka”.
     Swoją aktywność w działaniu dla Uczelni i jej środowiska rozpoczął już w latach młodzieńczych, studenckich pełniąc w tamtym okresie przez wiele lat funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Uczelni Zrzeszenia Studentów Polskich. W latach 1975–1978 był zastępcą dyrektora Pionu ds. Studenckich na Politechnice Wrocławskiej, w okresie 1987–1993 zastępcą dyrektora Instytutu Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą, a od roku 1992 nieprzerwanie piastował funkcję kierownika Zakładu Konstrukcji i Automatyzacji Maszyn, a następnie od 1999 roku – kierownika Zakładu Logistyki i Systemów Transportowych w Instytucie Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Aktywna działalność naukowa, dydaktyczna i organizacyjna Profesora została uhonorowana licznymi wysokimi odznaczeniami i nagrodami państwowymi, uczelnianymi i branżowymi.
     Jego pracowite, pełne pomysłów i aktywności życie nie da się w pełni przedstawić w krótkim wspomnieniu. Zmarł 17 kwietnia 2002 r.

Źródło: Pryzmat - Politechnika Wrocławska (Piotr Dudziński)